Drie methoden voor het gieten van gietijzeren pijpen

Gietijzeren buizen zijn in de loop der tijd met verschillende gietmethoden geproduceerd. Laten we de drie belangrijkste technieken eens bekijken:

1. Horizontaal gegoten: De eerste gietijzeren pijpen werden horizontaal gegoten, waarbij de kern van de mal werd ondersteund door kleine ijzeren staafjes die onderdeel werden van de pijp. Deze methode resulteerde echter vaak in een ongelijkmatige verdeling van het metaal over de pijpomtrek, wat leidde tot zwakkere delen, met name aan de bovenkant waar slak zich vaak ophoopte.
2. Verticaal gieten: In 1845 vond er een verschuiving plaats naar verticaal gieten, waarbij pijpen in een kuil werden gegoten. Tegen het einde van de 19e eeuw werd deze methode standaardpraktijk. Bij verticaal gieten verzamelde zich slak aan de bovenkant van het gietstuk, wat gemakkelijk verwijderd kon worden door het uiteinde van de pijp af te snijden. Pijpen die op deze manier werden geproduceerd, hadden echter soms last van excentrische boringen doordat de kern van de mal ongelijkmatig was geplaatst.
3. Centrifugaalgieten: Centrifugaalgieten, in 1918 geïntroduceerd door Dimitri Sensaud deLavaud, bracht een revolutie teweeg in de productie van gietijzeren buizen. Deze methode omvat het met hoge snelheid roteren van een mal terwijl er gesmolten ijzer in wordt gebracht, wat zorgt voor een gelijkmatige metaalverdeling. Vroeger werden er twee soorten mallen gebruikt: metalen mallen en zandmallen.

• Metalen mallen: Bij deze aanpak werd gesmolten ijzer in de mal gebracht, dat vervolgens werd rondgedraaid om het metaal gelijkmatig te verdelen. Metalen mallen werden meestal beschermd met een waterbad of sproeisysteem. Na afkoeling werden de buizen gegloeid om spanning te verminderen, geïnspecteerd, gecoat en opgeslagen.

• Zandvormen: Er werden twee methoden gebruikt voor het gieten in zandvormen. De eerste betrof het gebruik van een metalen model in een kolf gevuld met gietzand. De tweede methode maakte gebruik van een verwarmde kolf bekleed met hars en zand, waarbij de vorm centrifugaal werd gevormd. Na stolling werden de buizen afgekoeld, gegloeid, geïnspecteerd en klaargemaakt voor gebruik.

Zowel de metaal- als de zandvormgietmethodes volgden de normen die door organisaties als de American Water Works Association voor waterdistributieleidingen zijn vastgesteld.

Kortom, hoewel horizontale en verticale gietmethoden hun beperkingen hadden, is centrifugaalgieten de voorkeurstechniek geworden voor de productie van moderne gietijzeren buizen, omdat het uniformiteit, sterkte en betrouwbaarheid garandeert.